Mars Kooijman (21)

Ik ben opgegroeid op Terschelling, een eiland dat altijd in beweging is met getijden, wind en zee die elke dag anders voelt. Daar leerde ik dat grenzen kunnen verschuiven en dat je soms gewoon moet beginnen voordat je weet hoe iets werkt. Het eiland is sindsdien een soort kompas geworden in mijn werk: een metafoor voor openheid, nieuwsgierigheid en durven meebewegen.

Nu studeer ik Film aan de Hogeschool voor de Kunsten Utrecht, maar ik blijf iemand die zich niet laat vangen in één discipline. Ik werk het liefst op projectbasis, springend tussen vormen en ideeën. Vaak hoor je me zeggen: “Oh, maar dat kan ik wel.” Meestal zonder plan, maar uiteindelijk blijkt het toch waar te zijn. Zo ontstaat mijn werk: vanuit lef, improvisatie, samenwerking en het vertrouwen dat iets zich ontvouwt zodra je begint.